DIVORCE, PINOY STYLE

SINONG NAGSABING WALANG DIVORCE SA PILIPINAS?!

Well, technically, wala nga. Conservative “daw” ang mga Pinoy. Palibhasa, malaki impluwensuya ng simbahan sa ating mga congressman at senador, kaya hindi mapasa-pasa ang divorce law.

Pero, matalino man daw ang matsing, naiisahan din.

Sa tingin niyo ba, sa dami ng kabit ng mga mambabatas natin ay papayag silang matali sa isang babae lamang? Kaya dahil diyan, pinauso nila ang “psychological incapacity“.

DAPAT BA MAGING BALIW PARA MAWALANG BISA ANG KASAL?

OOPS, TEKA LANG, ang psychologically incapacity ay hindi isang mental disorder. Hindi ibig sabihing kapag psychologically incapacitated ka para mag-asawa ay sinto-sinto kana.

Masasabing psychologically incapacitated ang isang tao kung hindi niya kayang gampanan ang obligasyon ng isang may asawa. Kailangan dapat ang kaso ng taong psychologically incapacitated ay malalim (gravity), dati nang katangian (juridical antecedence), at walang gamot (incurability).

Anu-ano ba ang obligasyon ng isang may asawa (bukod sa sex)?

Ayon sa Art. 68 ng Family Code, ang mag-asawa ay obligadong mag-sama sa iisang bubong (live together), magmahalan (observe mutual love), irespeto ang bawat isa (respect) at magtulungan (render mutual help and support)…oh wait, incidentally, kailangan din pala maging tapat (fidelity).

Marami nang petisyon para mapawalang bisa ang kasal na napapayagan ng husgado buwan-buwan, at parami ng parami ang nagpa-file nito araw-araw. Nagiging trend na nga. Hindi ka “in” kung hindi ka psychologically incapacitated.

So kung hindi mo kaya ang mga obligasyon ng may asawa, at ito ay matutukoy na nag-simula sa iyong pagkabata ngunit lumabas lang noong nag-asawa ka, at ito’y wala nang remedyo…

Congratulations! You are psychologically incapacitated!

Pero bago yan, kailangan mo ng pera. Oo, tama ka, pera ang nagpapatakbo ng mundo. Ang totoo niyan ay mas mahal pa ang gastos sa pag-file ng Declaration of Nullity of Marriage kesa sa gastos ng isang disenteng kasal. We are talking about six figures baby. Gumastos ka na sa kasal na iyong pangarap, mas gagastos kapa para mapawalang bisa ang lahat. Parang isang batong pinulot mo sa lupa at pinukpok mo sa sarili mo. Ouch!

Kung sa kasal ay gumastos ka sa venue, gown, cake, etc. Sa kasong ito gagastos ka para sa psychologist, filing fees at syempre sa abugado (ahem). Hindi pa siguradong papaburan ng husgado ang kaso mo. Kung panalo ka, swerte mo.

May pailan-ilan naman nanalo sa RTC ngunit minalas kasi inaapela ng Solicitor General (SolGen) sa Court of Appeals at Korte Suprema.

E BAKIT EPAL NAMAN TONG SOLGEN?

Mandato kasi ng estado ayon sa Saligang Batas na palakasin ang pamilyang Pilipino, at ang pundasyon ng bawat pamilya ay ang mag-asawa. Kaya ang SolGen, bilang abugado ng estado ay pinipilit na salbahin (hindi salbahihin) ang kasal ninyo.

Sabi ng kaibigan ko na nasa SolGen, random daw, hindi lahat inaapela dahil sa dami nang napapawalang bisa na kasal. Buti na lang *sigh*.

MAMA’S BOY

Isa sa kasong inapela ng SolGen ngunit pinalad paring ideklarang walang bisa ng Korte Suprema na lumabas lang noong May 26, 2009, ay ang kaso ng mag-asawang Marieta at Rodolfo Azcueta (G.R. No. 180668). Ayon sa kwento, itong si Rodolfo ay sadyang mama’s boy, simula daw na ikasal sila ni Marieta ay hindi na naghanap ng trabaho kesyo matanda na daw siya, mahirap mag-hanap at eto pa — wala daw siyang damit na isusuot sa interview (walang biro). Ang nanay ni Rodolfo ang nagbabayad ng renta nila sa bahay at ibang gastusing mag-asawa.

Ginawa ni Marieta ay binigyan niyang diyaryo si Rodolfo araw-araw para maghanap ng trabaho at syempre…binilhan niya ng bagong longsleeves pang interview (hanep!).

Alas, nakahanap ng trabaho si Rodolfo, at tuwang-tuwa naman si Marieta. Matapos ang ilang linggo, nalaman niya na tumatambay lang pala si Rodolfo sa bahay ng nanay niya at wala talagang trabaho. At hulaan ninyo kung saan nanggaling ang “sweldo” ni Rodolfo?

Yup, kay inay. Ang lufet.

Kaya karapat-dapat lang ipawalang bisa ang kasal ni Marieta kay Rodolfo na psychologically incapacitated to observe the marital obligations. Ang kaso ni Rodolfo ay malalim, nag-simula noong siya ay bata pa (baka high school na siya nang huminto sa breast feeding) at lumabas lang noong ikasal siya (baka hindi pina-breast feed ni Marieta) at wala nang gamot, kumbaga, isa nang basket case.

Kung tutuusin ay marami pa ang dahilan para mapawalang bisa ang kasal, pero itong psychological incapacity ang pinaka-madalas gamitin.

Kaya para maiwasan ang gastos at kahihiyan, mag-isip muna ng sanlibong beses bago sumabak sa buhay may-asawa (at hindi puro libog lang ang pinapairal).

May alam ba kayong kaso ng psychological incapacity?

Ilang araw na ako nagsasalita…kayo naman.

Libre lang ang post, huwag kayong mahiya 🙂

——————————–

“Getting a dog is like getting married. It teaches you to be less self-centered, to accept sudden, surprising outbursts of affection, and not to be upset by a few scratches on your car.”  – Will Stanton